Ontmoet Hermen Vreugdenhil
Maak kennis met Hermen Vreugdenhil, de nieuwe domeinleider landbouw bij Collectief Natuurinclusief. Wat is zijn visie op natuurinclusieve landbouw? Hij vertelt het ons.
“Ik ben Hermen Vreugdenhil, ik woon aan de rand van de Biesbosch en ben nu ruim drie jaar directeur van Collectief Rivierenland, de coöperatie van ruim 650 agrariërs die in het Gelderse Rivierenland het agrarisch natuur- en landschapsbeheer uitvoeren. Ik ben jarenlang politiek-bestuurlijk actief geweest, waarbij ik mij altijd hard heb gemaakt voor de positieve verbinding tussen boer en natuur. Daarbij zoek ik vooral naar oplossingen en naar wat er wél kan. Wanneer ik als natuurliefhebber samen met de boer in het veld een koppel patrijzen met kuikens voorbij zie scharrelen, de koninginnenpage terugkeert in de akkerranden of ik op een vroege voorjaarsmorgen met de weidevogelvrijwilligers geniet van het concert van de grutto, de kievit en de tureluur, besef ik waarvoor we het doen.”
“Geen enkele boer, geen enkele natuurorganisatie en geen enkele overheid kan het alleen.”
Hermen Vreugdenhil, domeinleider landbouw Waarom Collectief Natuurinclusief?
“Ik zie dagelijks in de praktijk welke stappen er nu al worden gezet in de agrarische sector om steeds meer natuurinclusief te boeren. Er zijn al tal van mooie, opschaalbare concepten die passen in de bedrijfsvoering van de agrariër en een belangrijke bijdrage leveren aan het landschapsbeheer en de biodiversiteit. Voor het grootste deel van de agrariërs is het niet meer de vraag óf, maar hóe. Dat kan de landbouw niet alleen. Willen we natuurinclusieve landbouw echt duurzaam verankeren en belonen, dan is ook de positieve inzetnodig van overheid, terreinbeheerders, bedrijven en de financiële sector. In de samenwerking met de andere domeinen binnen Collectief Natuurinclusief ligt hier een unieke kans om dit in de praktijk te brengen, op te schalen en het vooral gewoon te gaan doen.”
Wat is jouw visie op natuurinclusieve landbouw?
“Op veel bedrijven worden al tal van maatregelen genomen waarmee stap voor stap wordt toegewerkt naar een natuurinclusieve bedrijfsvoering. Dat levert niet alleen voldoening op, maar ook een gezondere bodem, meer bestuivers en natuurlijke plaagbestrijders, en soms een aantrekkelijker product voor de markt. Ik zie elke dag dat verandering van onderaf werkt. Boer na boer, veld na veld zijn er initiatieven gestart die laten zien dat voedselproductie en biodiversiteit elkaar niet hoeven te bijten.
Om écht het verschil te maken is het nodig dat natuurinclusief boeren vanzelfsprekend is én ook mogelijk wordt gemaakt. Dat betekent: méér boeren die de stap zetten, méér bedrijven die natuur integreren in hun bedrijfsvoering, méér gebieden waarin de natuur ruimte krijgt tussen de gewassen, en waarbij de boer een eerlijke (langjarige) vergoeding krijgt voor het landschapsbeheer. Dat opschalen kan alleen slagen als we de handen ineenslaan. Geen enkele boer, geen enkele natuurorganisatie en geen enkele overheid kan het alleen. Samenwerken is het sleutelwoord. Samenwerken vraagt om vertrouwen, openheid en het besef dat de belangen van boer en natuur geen tegenstelling hoeven te zijn. Het vereist ook het bouwen van bruggen tussen sectoren die elkaar soms met argwaan bekijken.
Het is inspirerend om te zien hoeveel er al gebeurt op het Nederlandse platteland en tegelijk soms wrang hoe weinig daarvan zichtbaar is voor buitenstaanders. Wanneer boeren zien wat hun collega’s bereiken, worden ze aangemoedigd om ook stappen te zetten. Wanneer burgers zien hoe hun omgeving verandert en rijker wordt aan verschillende soorten, groeit het draagvlak. Wat mij betreft is de tijd van praten voorbij en gaan we vooral doen.
Ik zie in de praktijk dat het loont om samen te werken in coöperaties waarin boeren gezamenlijk optrekken. Vanuit het domein landbouw binnen Collectief Natuurinclusief gaan we de handen uit de mouwen steken, laten zien wat er al gebeurt, anderen inspireren en zo het verschil maken. Niet alleen voor de boer en de natuur, maar voor ons allemaal. De toekomst van het platteland is een collectieve opgave, waarbij er volop waardering en trots mag zijn voor elke stap die in de positieve richting wordt gezet.”